Passend onderwijs is niet eenvoudig
De bedoeling van de recente stelselwijzigingen voor de jeugd - passend onderwijs (2014) en de Jeugdwet (2015) - is mooi: samen verantwoordelijkheid nemen voor het kind, zo dicht mogelijk bij de eigen leefwereld. Niemand zal daartegen zijn, maar het is niet eenvoudig. Iedereen kan zich uit de eigen omgeving wel een kind voor de geest halen voor wie opgroeien niet vanzelf gaat. Dat buurmeisje van wie je de ouders ’s avonds door de muren woorden naar elkaar hoort roepen waarvan je het bestaan niet eens kende. De puberzoon van je collega, die ’s nachts niet achter de computer vandaan te halen is omdat het op dat moment dag is in Amerika. Het klasgenootje van je kind dat ineens ernstig ziek wordt. Of je eigen kind dat na elk weekeinde in tranen weigert de drempel van de school over te gaan.Een kind laat zich niet delen: thuis, school en vrije tijd zijn met elkaar verweven. Op al deze levensgebieden moet het minstens ‘goed genoeg’ gaan om gezond op te groeien.
Wil je het gehele artikel lezen? Neem een abonnement op dit tijdschrift!
OOM 2018 / nr 4
Rubriek
PraktijkMeer in deze editie
Ouders en leraren delen een kostbaar iets
Jacqueline van Swet, Hélène Leenders
Preventieve aanpaak terugdringen thuiszitters
Guus Beenhakker
Samenwerkingsvraagstukken vragen om vertrouwen
Cees Roem, Bert Visser
Kabinet houdt koers in passend onderwijs
Jack Biskop
Onderwijsarrangementen, impulsen voor de hele schoolorganisatie
Simone Sarphatie
Link kopiëren