Probeer niet het kind te veranderen, verander de context

In onze huidige maatschappij werkt de oude autoriteit niet meer. We willen dat onze kinderen zelfstandig leren denken en dat hun autonomie wordt vergroot. Echter: daarnaast hebben de kinderen en jongeren nog steeds structuur, regels en grenzen nodig. Hoe geef je je grenzen aan op een manier die past bij de huidige maatschappij? Hoe geef je grenzen aan vanuit je (ouderlijk) gezag in plaats vanuit macht? Hoe blijf je in contact met het kind of de jongere en verlies je niet je geduld maar houd je vol?